رشته مطالعات برنامه درسی با حدود یک سده سابقه، یکی از رشته‌های پویا، نظریه خیز و کاربردی در حوزه تعلیم و تربیت است که دامنه وسیعی را در برمی‌گیرد. در کنار برنامه‌های درسی مدارس و نظام آموزش‌وپرورش، برنامه‌های درسی نظام آموزش عالی، فنی- حرفه‌ای و ... نیز در حوزه مطالعات این رشته جای می‌گیرد. بعلاوه، پژوهشگران این حوزه به‌صورت بین‌رشته‌ای در حوزه برنامه درسی آموزش مهندسی، آموزش پزشکی و سایر دیسیپلین‌های علمی فعالیت پژوهشی دارند.
گسترش وسیع و سریع دانش بشری در حوزه‌هایی همچون علوم ارتباطات و توسعه فناوری‌های نوین از قبیل فناوری اطلاعات و ارتباطات ایجاب می‌نماید برنامه‌های درسی بااطلاع و بهره‌مندی کامل ازاین‌دست آوردهای علمی طراحی و توسعه یابد و همان‌گونه که تأکید شد، ورود فناوری‌های نوین مستلزم آگاهی از آخرین یافته‌ها در حوزه‌های دانشی از یک‌سو و متناسب‌سازی این یافته‌ها برای کاربرد در طراحی و تدوین برنامه‌های درسی از سوی دیگر است.
طراحی و توسعه برنامه‌های درسی مستلزم بهره‌گیری از یافته‌های طیف وسیعی از رشته‌های علمی است. روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، علوم ارتباطات و فناوری اطلاعات و ارتباطات ازجمله علومی هستند که می‌توان به‌طور شاخص بدان اشاره کرد. ورود یافته‌های علمی در حوزه‌های فوق‌الذکر و یا دیگر حوزه‌های علمی و فناوری به حوزه برنامه‌ریزی درسی می‌بایست در یک فرایند عالمانه، با دقت و مبتنی بر پژوهش صورت پذیرد تا انطباق یافته‌ها با این حوزه مطالعاتی و قابلیت کاربست آن‌ها محقق شود.
بنابراین یکی از ابعاد مهم و کاربردی پژوهش در رشته مطالعات برنامه درسی معطوف به کاربست یافته‌های علمی است که از آن به «فناوری برنامه درسی» تعبیر می‌شود. فناوری طبق تعریف به معنی هرگونه مهارت عملی است که در آن از نتایج دانش و یافته‌های علمی استفاده می‌شود.
پیشرفت روزافزون دانش در حوزه‌های متعدد ایجاب می‌نماید که پژوهشگران حوزه مطالعات برنامه درسی از یک‌سو به رصد آخرین تحولات و یافته‌های بپردازند و از سوی دیگر چگونگی ورود این یافته‌ها و کاربست آن‌ها در طراحی و توسعه برنامه‌های درسی و ارزیابی نتایج حاصل را در چارچوبی علمی موردبررسی قرار دهند. بر این اساس انتشار نشریه علمی- پژوهشی «فناوری برنامه درسی» زمینه مناسبی برای نشر پژوهش‌های معطوف به «فناوری برنامه درسی» را فراهم می‌آورد.